کد مطلب:150228 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:207
پذیرش های ناخواسته
مردم معاویه را پذیرفته بودند هر چند نپسندیده بودند. معاویه به مردم باورانده بود كه چاره ای جز پذیرفتن رسم زمانه نیست و آن هم زمانه ای كه معاویه تعیین كرده بود و تشخیص مروان بن حكم هم بی جا نبود كه باید قبل از منتشر شدن خبر مرگ معاویه از حسین بن علی علیهماالسلام و عبدالله بن زبیر برای یزید بیعت گرفت. و همیشه در سایه این پذیرش است كه دین بی رنگ و كفر حاكم می شود. چرا كه هرگز نمی شود به بهانه نپسندیدن حاكمیت جور، از انتقاد و اظهارنظر و امر به معروف كوتاه آمد.
معاویه مرده بود. ولی فرهنگ او این مسئله را بر ذهن انسانها حاكم كرده بود كه چه بپسندی و چه نپسندی باید بپذیری. و حسین علیه السلام آمد تا این فرهنگ روسیاه معاویه ای برای همیشه بر ذهن جامعه ی اسلامی و انسان ها حاكم نشود.
فرهنگ اموی آنچنان مردم را پوچ و بی جهت كرده بود كه بعضی هم برای حسین علیه اسلام نامه نوشتند كه بیاید، و هم برای یزید نامه نوشتند كه اگر میخواهی كوفه را حفظ كنی حاكمی تواناتر و قدرتمندتر بفرست، و حسین علیه السلام در چنین فضای روانی باید نهضتی می آفریند كه این چنین انسانهای پوچ نتوانند آن را بخشكانند و خود آنها نیز از این پوچی به در آیند.
حسین علیه السلام در چنین زمانه ای بنا بود رسالت خود را به صحنه بیاورد كه هم این انسانها هدایت شوند، و هم این نهضت اسلامی و این نور الهی خشك نگردد. باید فهمید حسین علیه اسلام در چه زمانه ای بود تا جوانب نهضت آن حضرت روشن شود. امام حسین علیه السلام بنا دارد از همین انسانهای پوچ شده، و همین انسانهایی كه هم، دل در گرو حسین علیه السلام دارند، و هم تملق گوی یزید می باشند، انسانهائی دین دار بسازد و با همین انسانها اسلام بماند.
فرهنگ اموی، اسلام را به ابزاری در دست سیاست بازان تبدیل كرده بود تا
هم مردم را بفریبد و هم خود را. مردم را از نظر فكری در شرایطی قرار داده بود كه به یك اسلام بی رنگ و بی فایده راضی شوند، و حسین علیه السلام اسلام ناب را، و در دل آن اسلام، خدا را می خواست، و روح پاك معتقد به رسم اسلام و یك پاك اعتقادی روشنی را برای مسلمانان طلب می كرد. و اساسا وجود ائمه همیشه وسیله جدایی این دو اسلام است و این تضادی بود نهفته در جامعه ای كه همه به ظاهر مسلمان بودند، ولی با نهضت حسین علیه السلام در دهم محرم این تضاد آشكار شد، تا جوانان سرگشته در این شرایط بتوانند دین را درست انتخاب كنند و آشفته و پریشان نمانند چرا كه سیاست بازان كاری كرده بودند كه جوانان حق طلب، دین را با آن درخشندگی واقعی كه هر قلب سالمی را جذب می كند، نمی دیدند، كه آن را انتخاب كنند.
گاهی سؤال می شود: چه نتیجه ای از حادثه ی كربلا حاصل شد؟ باید گفت اگر معنی زندگی روی زمین را بشناسیم، آن وفت معنی كربلا بسیار خوب روشن می شود. یعنی:
معاویه مرده بود. ولی فرهنگ او این مسئله را بر ذهن انسانها حاكم كرده بود كه چه بپسندی و چه نپسندی باید بپذیری. و حسین علیه السلام آمد تا این فرهنگ روسیاه معاویه ای برای همیشه بر ذهن جامعه ی اسلامی و انسان ها حاكم نشود.
فرهنگ اموی آنچنان مردم را پوچ و بی جهت كرده بود كه بعضی هم برای حسین علیه اسلام نامه نوشتند كه بیاید، و هم برای یزید نامه نوشتند كه اگر میخواهی كوفه را حفظ كنی حاكمی تواناتر و قدرتمندتر بفرست، و حسین علیه السلام در چنین فضای روانی باید نهضتی می آفریند كه این چنین انسانهای پوچ نتوانند آن را بخشكانند و خود آنها نیز از این پوچی به در آیند.
حسین علیه السلام در چنین زمانه ای بنا بود رسالت خود را به صحنه بیاورد كه هم این انسانها هدایت شوند، و هم این نهضت اسلامی و این نور الهی خشك نگردد. باید فهمید حسین علیه اسلام در چه زمانه ای بود تا جوانب نهضت آن حضرت روشن شود. امام حسین علیه السلام بنا دارد از همین انسانهای پوچ شده، و همین انسانهایی كه هم، دل در گرو حسین علیه السلام دارند، و هم تملق گوی یزید می باشند، انسانهائی دین دار بسازد و با همین انسانها اسلام بماند.
فرهنگ اموی، اسلام را به ابزاری در دست سیاست بازان تبدیل كرده بود تا
هم مردم را بفریبد و هم خود را. مردم را از نظر فكری در شرایطی قرار داده بود كه به یك اسلام بی رنگ و بی فایده راضی شوند، و حسین علیه السلام اسلام ناب را، و در دل آن اسلام، خدا را می خواست، و روح پاك معتقد به رسم اسلام و یك پاك اعتقادی روشنی را برای مسلمانان طلب می كرد. و اساسا وجود ائمه همیشه وسیله جدایی این دو اسلام است و این تضادی بود نهفته در جامعه ای كه همه به ظاهر مسلمان بودند، ولی با نهضت حسین علیه السلام در دهم محرم این تضاد آشكار شد، تا جوانان سرگشته در این شرایط بتوانند دین را درست انتخاب كنند و آشفته و پریشان نمانند چرا كه سیاست بازان كاری كرده بودند كه جوانان حق طلب، دین را با آن درخشندگی واقعی كه هر قلب سالمی را جذب می كند، نمی دیدند، كه آن را انتخاب كنند.
گاهی سؤال می شود: چه نتیجه ای از حادثه ی كربلا حاصل شد؟ باید گفت اگر معنی زندگی روی زمین را بشناسیم، آن وفت معنی كربلا بسیار خوب روشن می شود. یعنی: